(tekst gekopieerd, opgesteld door Els van den Berg)
Je wilt een buitenlandse (straat)hond adopteren? Mooi van je, maar ben je bereid om met deze 5 dingen rekening te houden?!
Ik hoor het meer en meer... "We hebben goed willen doen voor een arm hondje uit het buitenland, hebben haar nu 'ál' twee maanden, maar we denken dat ze niet gelukkig is. Ze is altijd bang, luistert niet, blaft naar elk vreemd geluid,..." En dan kan ik alleen maar zeggen: "Wat waren jouw verwachtingen dan wel?"
1. Een hond die zich ontwikkelt in een omgeving zonder of met weinig menselijk contact, op een ruwe voedselarme plek, op de straat,... hebben, surprise, geen puppy-klas gevolgd op een hondenschool en zijn alleen bekend met het voor hen bekende. Hun reacties op onze maatschappij en alles wat daar bijhoort (gedrag, mensen, geluiden, geuren, regels, leibanden, etc.) zijn volledig gebaseerd op dat bekende. Gelukkig leggen honden heel snel veel vertrouwen in je schoot... Waarom breken we dat vertrouwen dan steeds? Hoe jouw hond reageert op zijn nieuwe thuis is dus niet abnormaal.
2. Met een net geadopteerde hond ga je niet meteen naar de hondenschool. Je brengt jouw hond in een stressvolle omgeving, alsof de hele adoptie én al die nieuwe dingen nog niet zenuwslopend genoeg zijn! Geef elkaar eerst de tijd (min. enkele maanden) om een relatie en een sterke vertrouwensband op te bouwen voor je hem nog meer nieuwe dingen gaat leren. Een hond met stress leert niets, toch niet om de juiste redenen! Vanaf nu zorgt hij niet meer voor zichzelf maar bied jij hem veiligheid, onderdak, rust, liefde, water en voedsel.
3. Voor een adoptie neem je tijd. Zaterdag adopteren om maandag weer full-time aan de slag te gaan... Big "nono"! Stel je voor, je hebt net honderden of duizenden km's achter de rug van een zware autorit of traumatiserende vliegreis. Wordt dan in een vreemd huis gezet met onbekenden en 48 uur later zit je daar... helemaal alleen, gaan die mensen eigenlijk nog terugkomen? "Maar ik moet toch terug gaan werken?" hoor ik je zeggen... Of het nu een pup of een adoptiehond is, plannen is de boodschap!
4. Een hond heeft meerdere opties als hij stress ondervindt, de stoffen in hun lichaam die getriggerd worden, zorgen voor een Flight, Fight of Freeze reactie. Combinaties of afgeleiden zijn natuurlijk ook mogelijk. In een omgeving waar ze vrij leven, hebben ze steeds de keuze... Van zodra die leiband aangaat of ze zich in een gesloten ruimte bevinden, zijn die keuzes plots heel beperkt! Vermijd stressvolle situaties en kijk vooral naar je hond en waar hij zich op dat moment goed bij voelt. Naarmate jullie fijne, veilige momenten samen beleven en de relatie sterker wordt, kunnen de uitdagingen samen ook groter worden.
5. Sommige adoptiehonden hebben een dramatisch verleden. En nee, dan heb ik het niet over de standaard straathond. Een verleden van misbruik door mensen, van trauma's tot verwondingen... 'Leef zelf in het nu', jouw hond heeft er niets aan dat je hem behandelt alsof hij nog steeds mishandeld wordt. Dat neemt niet weg dat je toch respect moet tonen voor zijn angsten. Contacteer een gedragsdeskundige als je zelf niet weet hoe je hier het best mee omgaat maar leer vooral veel zelf van je hond, biedt hem wat hij nodig heeft en doe dat vooral met geduld.
Wij kunnen jaren naar de psycholoog, onderdrukken emoties met medicijnen,... zij hebben alleen die ene persoon of dat gezin die hen levenswaardig genoeg vond(en) om zich rustig aan te passen in die nieuwe (vreemde) roedel.
Note: Uit ervaring heeft een adoptiehond gemiddeld tussen de 3 en 10 maanden nodig om zich aan te passen aan zijn nieuwe situatie
Vind je dit artikel nuttig? Delen wordt gewaardeerd
Comments