Op 29 augustus vorig jaar werd op facebook onderstaande publicatie geplaatst (zonder de daarbij behorenden foto´s) door Gaiadogs, waarin forse kritiek op Claudia Vinke werd geuit
.
Hieronder kunt u de publicatie lezen (foto's zijn niet meegenomen).
Ene Claudia Vinke, gedragstherapeut op de faculteit diergeneeskunde van de UU, had er van de week een bericht uitgegooid dat "De Buitenlandse Zwerfhond" vaak niet gesocialiseerd is en geen liefde kan ontvangen. Dit beweert ze omdat meer dan de helft van haar consulten (drie per week🙄) gevuld is met buitenlandse honden. Waarvan de baasjes alles geprobeerd hadden🙄En helaas wordt zo'n bericht dan opgepikt door landelijke nieuwsbladen en de NOS.Ik begrijp het niet. Echt niet.Met welk doel gooi je zo'n ongenuanceerd en kortzichtig bericht de wereld in?Waarom wil je mensen afschrikken om een buitenlandse hond te adopteren?Zou ze contracten hebben met fokkers? Zou ze reclame willen maken?Ik begrijp het niet. En ik zal uitleggen waarom het zo ongenuanceerd en kortzichtig is.In het artikel wekt ze de suggestie dat de meeste buitenlandse (zwerf)honden probleemgedrag vertonen, omdat in háár praktijk iets meer dan de helft bestaat uit buitenlandse honden.Je zou bijna vergeten dat dat absoluut niets zegt... Want de vele succesverhalen, de duizenden lieve buitenlanders die probleemloos "omgetoverd" zijn tot gelukkige, sociale familiehonden, komen niet bij haar.Haar "statistieken" zeggen precies niets. Ten eerste weet je niet om welk percentage het gaat. Hoeveel buitenlandse honden worden er jaarlijks ingevoerd? Hoeveel daarvan komen bij een gedragstherapeut? Hoeveel daarvan zijn daadwerkelijk geadopteerd en hoeveel komen er uit de broodfok waar veel mensen zich niet eens bewust van zijn? (Want dat is ECHT een probleem!)Hoeveel honden worden jaarlijks in Nederland gefokt? En hoeveel komen daarvan bij een gedragstherapeut? Pas als je zulke cijfers tegen elkaar kunt afzetten heb je een punt. En daar bestaan geen duidelijke cijfers van.Het hele artikel is zó suggestief dat ik me echt afvraag welk doel het dient.Want de term "probleemgedrag" is überhaupt al niet objectief.Wat de één ervaart als een probleem, daar zal de ander z'n schouders over ophalen of gewoon meer begrip en geduld voor hebben.Een hond die veel blaft zal op het rustige platteland geen probleem zijn. In een woonwijk met rijtjeshuizen en postzegeltuintjes wel.Een hond die kuilen in je bank probeert te graven (ja hier😉) is problematischer voor iemand die z'n huis vol heeft staan met designmeubilair, dan voor iemand die alles bij de kringloop weghaalt (🙋🏼♀️).Een hond die snel overprikkeld en gestresst is en daardoor uithaalt, wordt in een druk gezin waarschijnlijk ervaren als probleemhond, terwijl hij bij een rustig persoon in een rustige leefomgeving misschien wel het allerliefste maatje is.En net zo goed kunnen zich er problemen voordoen, die na een periode van rust,geduld en gewenning als sneeuw voor de zon verdwijnen.
