EEN SPECIALE VERJAARDAGS WENS

Een verjaardagsverhaal (met een wens) n.a.v.  mijn 77e geboortedag

Geen fundraising deze keer. maar een verzoek om (uw)jouw betrokkenheid bij dieren en hun leed uit te stralen  🌞  op een eenvoudige manier.De reden is dat zonder het bevorderen van bewustwording dierenleed nooit zal afnemen en afhankelijk blijven van  mensen zoals u die tot in lengte van dagen (financiële) steun bieden aan dieren in nood.

Dat was mijn insteek voor deze publicatie.Maar tot mijn grote verrassing verscheen er een volkomen  onverwachte oproep van Annelies (van der Horst) om donaties te storten.Daarom eerst het uitspreken van mijn grote dank aan Annelies en de gevers die hebben gereageerd of misschien nog gaan reageren.

Wat ik had willen schrijven is het volgende.Te beginnen met een zwart scenario. maar aan het eind een hoopvol plan om Bewustwording op gang te brengen gericht op pro actief handelen in plaats van reactieve acties.In plaats van brandbestrijding dus brandpreventie.

AANLEIDINGVieren van mijn verjaardag komt al heel veel jaren niet meer bij me op.Ik denk naast het vele lijden ook aan de vele dieren, die hun eerste verjaardag niet eens halen.Doordat ze vroegtijdig worden gedood voor menselijk genot of inkomsten of domweg worden afgedankt en in eenzaamheid sterven Ik zie een zwart scenario voor me waarin dierenleed steeds meer toeneemt. Hierbij wil ik niets tekort doen  aan de hulp van velen, zoals u, die dieren een goed hart toedragen en op z'n minst respecteren als levende wezens met gevoel.Maar dat is niet voldoende.

EEN ZWART SCENARIOIn de dieronvriendelijke  landen zoals Portugal, Spanje, Roemenië, Griekenland en Turkije, maar ook landen aan de overkant van de Middellandse Zee zoals. Marokko zijn er alle aanwijzingen dat dierenleed schrikbarend toeneemt.Neem het wettelijk niet toestaan dat de gemeentelijke asiels in Portugal  zwerfhonden en -katten (de laatste met uitzondering van katten in kolonies) steriliseren als er geen plaats is voor opvang.

Neem Turkije waar het parlement vorig jaar heeft ingestemd met het doden (ze noemen het euthaniseren) van zwerfdieren om de toeristen schone straten te bieden.Iets soortgelijks  gebeurt in Marokko  vooruit kijkend naar het WK voetbal in 2030. Vergiftigen en martelen worden niet geschuwd. Het pleit echter ook de  FIFA niet vrij, die zich wél bewust is van ontoelaatbare arbeids-omstandigheden bij het bouwen van faciliteiten en aanleggen van wegen, maar geen eisen stelt aan een organiserend land m.b.t. rechten van dieren om te voorkomen dat dieren op een afschuwelijke wijze worden 'geruimd'. Hetzelfde geldt voor diverse andere sporttoernooien.

En dan nog de bio industrie, de verhoudingsgewijze toename van de intensieve veehouderij, waardoor dieren bewegingsbeperkingen ondergaan en zeker niet de vreugde van het naar buiten gaan in de wei zullen beleven.Ook in de almen in Zuid Duitsland hoor je niet overal de koebellen meer, omdat de koeien om economische redenen op stal blijven.

Een somber scenario? Zeker.

Maar er is een weg, waar ieder van u een essentiële stap kan zetten zonder enige donatie (financieel of in natura) of fysieke hulp.

In al de jaren van dieren hulp  is het mij volkomen duidelijk geworden dat, willen we ooit dierenleed goed aanpakken dat er naast het bieden van reactieve hulp vol moet worden ingezet op een fundamentele succesfactor:BEWUSTWORDING en daaraan verbonden PRO ACTIEF handelen.En dat kunnen wij aan de politiek, regering of wat voor instellingen of organisaties dan ook niet zonder meer overlaten Daar moeten wij ook ZELF ons voor inzetten en zijn dat ook als mens verplicht.

Op 12 juli j.l.Vorige week is er een interessant artikel verschenen in één van de landelijke dagbladen:'Van verheven mens tot verweven mens'. Ik voelde me direct verbonden met de laatste.Immers alle menselijke en niet-menselijke levensvormen hebben  elkaar nodig. Denk bijvoorbeeld aan de bijen En dat houdt in dat beide levensvormen rechten hebben om hun eigen  leven te leiden naar hun aard en dat er van de mens respect en empathaugie wordt verlangd om de onderlinge verbondenheid waar te maken zonder leed te veroorzaken.xBEAM - a BE Aware Movement for Animal Rights.

Een beweging dus en geen aparte organisatie.

ik heb mijn plan (in concept) bovenstaande  voorlopige naam gegeven.

Tussen haakjes, Beam betekent ook straal en staat voor uw uitstraling om anderen, organisaties, instellingen, politieke partijen etc.  attent te maken op misstanden en het schenden van rechten van dieren.Dus geen beschuldigingen, beledigingen, haat e.d. maar het creëren van bewustwording gericht op verantwoordelijkheidsbesef m.b.t actuele en toekomstige  misstanden. (denk aan  de selectie van landen voor het organiseren van sportevenementen) m.b.t. het  welzijn van dieren.Hiervoor wordt een aparte Facebookpagina ingericht waar geredactioneerde teksten op staan, eventueel ook petities, afhankelijk van de beste manier om de aan te spreken doelgroep te benaderen. Van onderop of van bovenaf.

"De teksten hebben een uiterste datum van versturen naar het aangegeven adres dan wel adressen  Met een simpele zendactie kunt u uw bijdrage leveren Voorstellen van uw kant voor nieuwe actuele onderwerpen zijn zeker welkom.

Het moet nog verder worden uitgewerkt, waarvoor elke input van uw kant welkom is.Als iemand wil meedenken, graag een pb

Uiteraard wil ik polsen of het u aanspreekt. Als dat zo is kunt u dat aangeven met het plaatsen van een 👍

U KUNT DIRECT AL WAT DOEN.U kunt namelijk ook bijdragen aan vermindering van toekomstig  dierenleed door met uw familie, vrienden en kennissen onderstaande links van twee bij mij bekende organisaties door te sturen, die  beide o.a.  rechtszaken aanspannen als krachtig (maar ook duur) wapen om dieren te beschermen tegen dieren misbruikers, controlerende instanties tot actie aansporen en zich sterk maken voor het toepassen van handhaving en het verbeteren van bestaande wetten.

Het is een combinatie van bewustwording en pro actie voeren  m.b.t. huidige en te voorziene misstanden.

Het zijn:House of Animalshouseofanimals.nl

enAnimal Rightsanimalrights.nl.animalrights.be

Dank voor het delen.

TENSLOTTE Mijn verjaardagsverhaal zou niet compleet zijn als ik u geen deelgenoot zou maken van mijn bewustwordingsproces.Het speelt zich af over een periode van ca.70 jaar.

70 JAAR GELEDEN.Dan denk ik terug aan mijn leven in een huis van 1919 in een klein dorp op het platteland tussen Alkmaar en Hoorn Er was altijd een kat en ik had een konijn, die mij begroette door mijn hand aan te raken.Er was een grote moestuin met fruitbomen waaronder een stokoude appelboom.Er waren vogels, rupsen en vlinders, kikkervisjes en kikkers Ik voelde me de koning te rijk en voelde me daarbij verbonden met de dieren en de natuur.Verslond boeken over dieren en ook over de natuur in zijn geheel.

Ging graag naar Artis en Blijdorp , had een dik boek over een circus met dieren, een kleine legpuzzel van een arena voor stierenvechten  met puzzel stukjes in een oud metalen thee doosje. In het dorp was er een alom gewaardeerde slager die zelf slachtte.Een buurman ging met een prominente boer naar de wekelijkse vermarkt in Purmerend.Er was ook een transportbedrijf dat  koeien, varkens en schapen vervoerde o.a  naar een slachthuis.Alles leek gewoon. Of toch niet.......?

1954 - 2013 LEREN, STUDEREN EN WERKENNa de lagere en middelbare school ging ik studeren in Amsterdam, Wiskunde en Statistiek. Vanaf 1972 had ik diverse banen als (nationaal en internationaal) consultant o.a. voor  de Verenigde Naties en vrijwel de gehele tijd had ik daarnaast een deeltijdbaan als universitair docent aan de Erasmus Universiteit Rotterdam (ook Wiskunde en Statistiek, maar ook Logistiek management en Operations Research), waar ik ook promoveerde.Pas recent realiseerde ik me dat het werken als docent en consultant een nauwe verwantschap heeft met dierenhulp.Beide vereisen respect en inlevingsvermogen (empathie) als je een goede duurzame en succesvolle relatie inclusief vertrouwen wilt bereiken.

In mijn gezin kwamen in eerste instantie twee rashonden.Een Epagneul Français, die tegen de maan blafte en toen ik over een sloot sprong hij in de verte een bruggetje zag waardoor hij zonder natte  poten bij mij aan de overkant kon komen. Later kwam er een boxer als puppy, die bij elke verandering in paniek raakte.

We hebben ook nog twee keer een Berner Sennen overgenomen Eén van een boerderij en later nog één van familie.

Daarna deed de slogan Don't buy, adopt! zijn intrede.Het begon met een traumatische moederhond uit een asiel in Eindhoven, daarna drie honden uit Spanje (een doof en blind reutje, een teefje met Leishmania die niet meer gesteriliseerd kon worden en een blind teefje) en als laatste een extreem  traumatisch teefje uit Portugal die op een Bouvier had moeten lijken door de oren en staart te couperen.

BEWUSTWORDINGWaarom schrijf ik dit nu ?Ieder mens wordt normaal gesproken tijdens zijn leven zich steeds meer bewust van niet alleen zichzelf maar ook wat er om hem heen gebeurt, dichtbij of veraf.Door al de jaren heen, en niet in de laatste plaats als vrijwilliger in Portugal na mijn pensioen, ben ik me steeds meer bewust geworden van het Dierenleed door mensen aangedaan waardoor o.a. het grote belang van adopteren en steriliseren/castreren werd benadrukt.Maar ook van bewustwording van wat er in de bio industrie gebeurt, in de slachthuizen, als straatjes schoon moeten worden bij bijvoorbeeld internationale sprt toernooien of in het toeristen seizoen.

Steeds meer informatie kwam naar boven door te lezen, over de martelgang van stieren voordat ze de arena in worden gestuurd, over de martelingen in de slachthuizen, over het omgaan met (wilde) dieren in een circus.Maar ook door van anderen ervaringen en hun visie aan te horen. Dat heeft mij o.a. geïnspireerd om 35 jaar geleden vegetariër te worden (inmiddels ben ik vrijwel volledig veganist).

Dierentuinen ging ik mijden.Ik ging deze zien als een tentoonstelling van levende dieren.

Ik heb geweigerd deel te nemen aan een personeelsdiner toen ik vernam dat er foie-gras op het menu stond (het restaurant kwam toen trouwens in actie) en ik herinner me die keer dat we met een hongerige maag een wegrestaurant in Luxemburg uitliepen toen we kreeften zagen spartelen in een bak met water.

Ja, dieren zijn me lief.

Om met een variant op een credo van Albert Schweitzer te eindigen:Ik leef temidden van leven dat lijdt of heeft geleden temidden van leven dat wil leven.

Dick (Leegwater)